De kweek

De verwijzing in onze naam naar de Garden of Eden (noblEDEN) is niet zomaar toevallig gekozen. Volgens de Hebreeuwse Bijbel was dit een tuin die gelijk stond aan het perfecte en prachtige paradijs waar Adam en Eva leefden. Dit was dus een tuin die door de natuur zelf tot zijn recht kwam, zonder bemoeienis van de mensheid.

- Dit is dan ook waar we in onze plantage naar streven. -

Menselijke handelingen

Van zodra een boom 5 jaar oud is, wordt deze toch wel minstens één keer per maand onderworpen aan menselijke handelingen. De bomen blijven natuurlijk groeien, maar worden hier en daar wat geleid; er wordt als het ware samengewerkt met Moeder Natuur om de gewassen zo mooi mogelijk te laten evolueren.

Dit gebeurt onder meer met kleine latjes die de groeirichting van de takken helpen meesturen; deze latjes zijn ook steeds herbruikbaar voor andere takken. De sturing van de takken zorgt voor een mooie symmetrie en volheid van de boom. De boom zal zo ook meer vitaliteit uitstralen en stralen in zijn nieuwe omgeving tijdens de kerstperiode.

Verder zullen de werkers op het terrein in bepaalde periodes tijdens zomer en winter ook snoeien en in juni de nieuwe scheuten in de bomen berekend 'knakken’ om ook weer te zorgen voor die perfect gevormde boom. En dan worden er vóór de seizoensgroei vogelpinnen geplaatst, die opnieuw worden weggehaald nadat de nieuwe takken volgroeid zijn. Dit laatste is nodig zodat vogels niet kunnen plaatsnemen op de top van de boom als deze nog frêle is in het begin van de groei. Door het gewicht van de vogel zou de top namelijk kunnen afbreken.

Bemesting

Het is heel belangrijk om te weten dat Nobleden in Denemarken zoveel mogelijk op een organische manier werkt. Met andere woorden: de natuur haar eigen gang laten gaan.

En dat is meteen ook de verklaring waarom de Nobleden-bomen gekapt zijn. De wortels blijven namelijk gewoon achter in de grond, zodat deze afgebroken kunnen worden door schimmels, bacteriën en insecten die zich op het organische materiaal zetten. Op deze manier wordt dan de voedende laag in de grond aangevuld, ook wel de humuslaag* genoemd.

Hetzelfde geldt voor de afgeknipte takken. Ook deze worden op de plantage achtergelaten om zich via het natuurlijke proces om te zetten tot een deel van de humuslaag. Daarnaast zullen er, afhankelijk van de analyses van de bodem en de leeftijd van de bomen, nog organische meststoffen worden toegevoegd.

*Humus is het traag afbreekbare deel van organische stof in de bodem.

Vegetatie

En wat dan met het onkruid en ongedierte?

Ook hier een eenduidig antwoord: de natuur gaat haar gangetje. In het najaar verwelkt het onkruid en zal het zo intussen gedroogde onkruid zich gaan omvormen tot opnieuw, een humuslaag. Al is er wel één kleine uitzondering wanneer de bomen nog klein zijn. Dan moeten ze nog ‘geholpen’ worden om hun wortels krachtig te verankeren en de concurrentie van het gras beperken. Er wordt dan wel een micro-dosering gebruikt om het onkruid te remmen, niet om het te doden. Dit past in de principes van het natuurlijke proces.

Wanneer het nieuwe onkruid dan toch te hoog zou komen te staan en het werkcomfort van de werkers op het terrein in het gedrang zou komen, wordt de bosmaaier ingezet tussen de bomen om zo het onkruid te wieden.

Wat schadelijke insecten betreft, zal enkel ingegrepen worden wanneer blijkt dat de bomen moeten beschermd worden. Er wordt dus permanent nauwgezet toegekeken op de aanwezigheid van bepaalde insecten. Is er zo sprake van een naaldzuigend organisme op de boom, zoals bijvoorbeeld de bladluis, wordt er gekeken hoe talrijk die bladluizen zijn en of hun aantal en hun populatiegroei een effect heeft op de gezondheid van de boom. Wanneer die in het gedrang komt, wordt er plaatselijk gesproeid met micro-doseringen. En dan enkel om de naaldzuigende organismen te treffen.

De ruimte tussen de bomen

In het volledige proces van de groei van de bomen is het werkcomfort voor de mensen op de terreinen een uiterst belangrijke factor. Er zijn heel wat menselijke handelingen: voor elke boom die volgroeid is, moet men rekenen op zeker een honderdtal menselijke handelingen. Een gemakkelijke passage doorheen de plantages is dus van primordiaal belang.

Die ruimte tussen de bomen is dus nodig om het werk met een comfortabele bewegingsvrijheid en beter overzicht uitte voeren, zodat de mensen zich bovendien niet kunnen bezeren aan uitstekende takken.

Deze extra ruimte is ook essentieel om de bomen beter te laten groeien. De bomen raken elkaar zo niet én er zijn per boom meer grondstoffen voorradig omdat de grond minder uitgeput wordt. En dan is er ook nog de bladluis: dit beestje heeft het namelijk graag knus en zal dus liever op plaatsen komen waar de bomen dichter bij elkaar staan. Meer ruimte betekent dus minder kans op bladluis.

De ruimte tussen de bomen wordt nog groter door de rijen onderling te schransen. Dit betekent dan wel dat er minderbomen zullen groeien en de oogst beperkter is. Maar dat is een bewuste afweging, ten voordele van milieu, werkcomfort en kwaliteit van de bomen.

Oogsten en merken

Het oogsten gebeurt niet zomaar plantage per plantage; het wordt verdeeld over de verschillende plantages, over een periode van 6 tot 7 jaar. Afhankelijk van wat de klanten wensen, worden enkel de mooiste en grootste bomen zo geoogst. Verder wordt er nagedacht over de ontwikkelingsmogelijkheden van de boom; wordt er geoordeeld dat een boom nog potentieel heeft om te groeien en alsnog te verfraaien, dan wordt die niet gemerkt. Nooit zal er dus zomaar gekapt worden.

Er gaan op de plantages dus zéér weinig bomen verloren omdat bomen steeds nog een kans krijgen. Zelfs als het dan betekent dat die bomen nog meer menselijke handelingen nodig hebben.

Het oogsten zelf vindt plaats in november en december. Na ongeveer 11 tot 12 jaar na het planten of na 14 tot 16jaar na het zaaien worden de laatste stompen en afgeknipte takken die nog op de grond liggen, tot houtsnippers gefreesd in de bovenste grondlaag. Dan is de grond klaar om opnieuw beplant te worden in augustus of september, nadat er eventueel eerst een tussengewas werd geplant. Het bodemleven op de plantages blijft dus altijd actief, aangezien de micro-organismes nog beschikken over massa’s oude wortels, tot zo’n 2 meter diep, om zich tegoed aan te doen.